Voorkomen beter dan genezen

Deze week was de herijking van het minimabeleid in de commissie aan de orde. In deze nota komen meerdere van onze standpunten als fractie tot uiting. Niet zozeer misschien in heel specifieke punten die worden genoemd als wel in de algehele aanpak. Eigen kracht en samenredzaamheid waar mogelijk. Dicht bij het gezin staan met hulp waar nodig. Snel en adequaat reageren op urgente situaties. Voorkomen is beter dan genezen. Hieruit spreek dat de samenleving weer meer het heft in eigen handen krijgt waar dat ook passend is en de overheid bijspringt waar het niet anders kan. Dit sluit aan bij ons beeld van hoe de samenleving zou kunnen functioneren. Daar waar je zelf de zaken op orde brengt heb je voldoening en ontwikkel je nieuwe kracht om de volgende stap te zetten. De WMO raad constateert echter nog een andere ontwikkeling die mogelijk niet valt binnen de scope van het minima beleid, de sociale woningmarkt.

We moeten ons als raad echt eens wat concreter gaan opstellen waar het aankomt op sociale woningen. Had ik het een eerdere posting in deze blog nog over 'Huisvesting in eigen hand', inmiddels vormt zich een idee in mijn gedachten om het woningaanbod in onze gemeente een impuls te geven. Er zijn vast wel inwoners die  goede ideeën hebben over het organiseren van prijsvragen. In co-creatie zouden zij met de gemeente een prijsvraag kunnen organiseren waarbij men voorstellen kan doen hoe bestaande leegstaande kantoorgebouwen op een duurzame, maatschappelijk aantrekkelijke en economisch haalbare wijze beschikbaar kunnen maken voor de woningmarkt. Er zijn vast inwoners en bedrijven die vanwege hun vakkennis kunnen inschrijven op zo'n prijsvraag en mogelijk de eerste prijs in de wacht  slepen, de uitvoering van het gedane voorstel. Hiermee kunnen we als gemeente vast wel wat. 'Maakt dit een kans?' We zijn vast niet de eerste gemeente die op een dergelijk creatieve manier een hardnekkig probleem probeert aan te pakken. En er zijn er vast ook wel die daarmee succes hebben gehad/ Ik zal een voorstel uitwerken.

Maar deze week de fietsbrug in Nigtevecht. Nou ja, een bestemmingsplan om de aanleg daarvan op grond van Stichtse Vecht mogelijk te maken. Een beladen onderwerp, zoals wel vaker de afgelopen tijd, denk maar aan de snelheid op de Oost-Kanaaldijk, waar wij overigens in de raadsvergadering van 31 maart onze beweegredenen hebben uiteengezet om uiteindelijk toch voor 60 km/uur te gaan. Soms zijn er meer geluidsopnames nodig om een volledig beeld van het verloop te krijgen. Maar wat de fietsbrug betreft, er is toch best wel animo voor deze brug, ook onder de bewoners. Het is de wijze waarop die verschillende inwoners in het verkeerde keelgat is geschoten. Maar is dat een reden om dan nu helemaal tegen een fietsbrug te zijn. Zijn er mogelijk alsnog condities te noemen waaronder het toch mogelijk zou moeten zijn? Wij vinden dit als fractie geen eenvoudig dossier.