Tropenweek

Het was een warme week. Veel punten op de agenda voor de gemeenteraadsvergadering van dinsdag en extreem warm weer. Prettig hoor, wanneer je lekker kunt ontspannen of een koel plekje opzoeken maar in de spots van de raadzaal in Loenen is het dan toch een stuk minder aangenaam. De verzorging door de bodes was er wel op aangepast, frisdrank en ijs. Een welkome verfrissing tijdens een overigens moeizame avond.

Het valt namelijk voor sommige fracties, nee, ik moet zeggen één fractie in het bijzonder niet mee om bondig te vergaderen. Het Dorps Ontwikkelings Plan voor Maarssendorp werd door deze fractie geamendeerd met maar liefst acht amendementen, hetgeen niet getuigd van respect voor de inwoners die zich zo hebben ingezet voor de totstandkoming van dit plan. Door per amendement zo'n vier à vijf minuten bespreektijd te nemen inclusief beantwoording door de wethouder, die ze allen ontraadde, waren we alleen al 45 minuten kwijt. Er zijn ter voorbereiding op raadsvergaderingen ook commissievergaderingen waarin dit soort zaken zouden moeten worden besproken. Dit gedrag maakt dat raadvergaderingen onnodig lang duren. Uiteindelijk dus zeer laat klaar en ook nog eens de volgende avond terugkomen. Raadwerk is mooi werk en goed om te doen. Dit soort vergaderingen ontmoedigen mij ook helemaal niet, maar efficiënt is anders. Wat vindt u als inwoners hiervan?

Onze moties 'Onorthodoxe maatregelen om het (huur)woningenarsenaal uit te breiden' en 'Aanpak voor verzekerden met premieachterstand' werden door het college overgenomen. Maar luisterend naar de reacties vanuit de gemeenteraad kunnen we stellen dat er een breed draagvlak voor was. Beide moties willen bijdragen aan het doorbreken van vast patronen, hetzij bij belemmeringen vanuit de regels om tot tijdelijke of structurele oplossingen te komen. Minder vragen 'Of het kan?', meer vragen 'Wat is ervoor nodig?'.

Dan was daar ook het bericht van het college met betrekking tot het verzoek van het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers (COA) om een Aanvullende Opvanglocatie (AVO) aan de Gageldijk. Het bericht bevatte de opmerking dat er geen breed draagvlak is in de gemeenteraad. Dit is een wat arbitrair begrip maar neemt niet weg dat hiermee niet is bedoelt een 'meerderheid' in de raad. Het college heeft gemeend pas positief te reageren wanneer er meer is dan 'alleen maar' een meerderheid. Gezien de gevoeligheid van zo'n onderwerp naar mijn mening wel een wijs besluit. Onze fractie vindt dat er op het verzoek van het COA kon worden ingegaan, namelijk een onderzoek te starten naar de voorgestelde mogelijkheid. Maar anderzijds respecteren we dat er geen breed draagvlak is in de gemeenteraad om dat te doen. Gelukkig praat het college wel verder met het COA.

Veteranen

Het verbeteren van de Plan & Control cyclus heeft al jaren aandacht van eigenlijk alle geledingen binnen de gemeente. De gemeenteraad ziet graag leesbare producten in deze cyclus van Voorjaarsnota tot Jaarrekening. Maar het gaat niet alleen om de producten, ook de wijze waarop zij worden behandeld maken hiervan onderdeel uit. Ook het college is van mening dat het beter kan maar ook vanuit de ambtelijke organisatie is er begrip voor verandering. Maar als niet zó? Hoe dan wel? En dan wordt het lastiger. Want het lukt vaak wel om te zeggen wat of hoe je niet wil maar minder eenvoudig is het om te zeggen hoe je het dan wél wilt hebben. Deze week werd ik geïnterviewd door medewerkers van de gemeente die samenwerken in een projectgroep om weer een slag te maken in de verbetering van de P&C Cyclus. Wat mij betreft kan de leesbaarheid van de producten beter, moeten zij meer informatie bieden om ook echt het debat met elkaar aan te gaan, moeten we naar een verbeterd gebruik van Key Performance Indicatoren (KPI's) en moeten we op een andere manier vergaderen zodat het minder of cijfers en meer over keuzes gaat. Het was een geanimeerd maar vooral ook informatief gesprek.

De behandeling van de Voorjaarsnota deze week had een hoogtepunt moeten zijn. Deze bespreking wordt toch wel gezien als een van de belangrijkste in het hele jaar van vergaderen. Bij de behandeling in de commissie liep het qua tijd redelijk uit de hand. En ook tijdens deze vergadering was het spannend. Want ja, als je iedere fractie vijf minuten de tijd geeft voor een algemene beschouwing waarna er vragen kunnen worden gesteld, dan ben je in onze gemeente al gauw anderhalf uur bezig. Als er daarna nog een tweede termijn is, verdere debatten plaatsvinden, enige moties worden ingebracht is het zomaar middernacht voordat je naar huis gaat. Wat mij betreft geeft dat niet, als er dan ook maar goed inhoudelijk is vergaderd. En daar ligt naar mijn mening nog wel wat potentie. Onze gezamenlijke motie over het verzet tegen boringen naar schaliegas ging er vlot door.

Dan was er woensdag de veteranenbijeenkomst in 't Zand. De theaterzaal was volledig gevuld met veel oude(re) maar ook heel jonge mensen. Ik sprak daar een stel dat beide diende in Dutchbat 3 en elkaar later op nieuw hebben ontmoet en nu een gezinnetje vormen met drie leuke kids. Ze wonen in Vreeland. Indrukwekkende verhalen. Respect voor jongelui die op zo'n jonge leeftijd (19 en 23 jaar) hun ideaal volgen en zich inzetten voor vrede en veiligheid zo ver van huis in een vreemd land. Sommigen van hen komen zwaar beschadigd weer thuis. Sommigen redden het uiteindelijk niet en maken een eind aan hun leven. Diep geschokt om zoiets te moeten (aan)horen. Terecht dat we blijven herinneren, gedenken en erkennen.

Journalist Vechtbrug en GenTech

Deze week kwam Peter Huting van RTV Utrecht kennismaken. Hij krijgt een half jaar de tijd om aan te tonen dat Stichtse Vecht ook voor de regio een interessante gemeente is. Er zijn immers wel gemeentegrens overschrijdende aandachtsgebieden waarvan men in Utrecht, Amersfoort of Nieuwegein ook wel wil weten hoe daar in de derde gemeente in de provincie over wordt gedacht. Maar het ging in eerste instantie nu even niet over politieke zaken. Gewoon kennis maken. En dan denk je toch even, 'Het is wel een journalist die tegenover mij zit'. Ik ben het gesprek aangegaan en het was een prettig gesprek. Inmiddels Peter ook enige keren bij commissievergaderingen en raadsvergaderingen gezien. Toch wel aardig dat we toch ook wat bekendheid gaan krijgen over de grens. Ik begrijp ook dat RTV Utrecht graag de samenwerking aangaat met RTV Stichtse Vecht en de gedrukte pers zoals VAR Nieuws en De Vechtstroom. Mij lijkt dat iedereen hier beter van kan worden. Ik hoop op een goede samenwerking zoals die er overigens ook al is met alle journalisten.

Soms zijn er toezeggingen gedaan maar er blijft dan toch iets schuren. Zoiets was ook het geval met de 2e Vechtbrug in Breukelen. Door antwoorden op de vragen die wij hadden gesteld naar aanleiding van de Voorjaarsnota kreeg ik de indruk dat er mogelijk een te directe link wordt gelegd tussen de uitkomst van de evaluatie van de Brugstraat en de 2e Vechtbrug. Ook Streekbelangen was enigszins verontrust geraakt. Dus we hebben een gesprekje gehad met de wethouder. Daarin deed hij gestand wat in de raad aan de orde is geweest,  raad ook hadden besloten. Vóór 2017 dient er een besluit te zijn inzake een tweede Vechtbrug, anders is de kans groot dat de BRU de bijdrage van 2 miljoen zal intrekken. De evaluatie van de in 2015 genomen maatregelen in de Brugstraat zal in mei of juni 2016 worden uitgevoerd. Dan is er ook de uitkomst van een onderzoek naar alternatieven voor een 2e Vechtbrug.

Die dinsdag was er ook een commissievergadering waarin onder andere GenTech aan de orde kwam. Uiteenzettingen van Dirk Stemerding van het Rathenau Instituut, Dorine Kea van LTO-Noord en Wim Dijkman van Centrum Landbouw en Milieu. En deze organisaties zitten duidelijk niet op één lijn of zijn er (ook) nog niet uit als het gaat om de inzet van GenTech in de landbouw. Mijn indruk was dat de algemene stemming onder de aanwezig commissieleden neigde naar  voorlopig maar even niet in Stichtse Vecht'. Natuurlijk zijn er ook principiële redenen om tegen genetische manipulatie te zijn. Maar onder de liberale fracties waren er ook die zich niet op hun gemak voelen bij de gedachte dat je ingrijpt in een systeem wat zou complex is en in balans lijkt te zijn. Daarnaast lijken we allemaal ook wel gevoelig voor de gedachte dat biologische bedrijven niet zomaar kunnen worden gevrijwaard en dat dus hen het ondernemen op een onderscheidende wijze wordt ontnomen. En hoe wil Stichtse Vecht te boek staan, dat groene gebied tussen Amsterdam en Utrecht?

Van kantoor naar woning

Vorige week op dinsdag tijdens de commissievergadering een bespreking van de Voorjaarsnota in drie delen. Om te voorkomen dat je langdradige monologen en eindeloze discussies krijgt heb ik geprobeerd voor mijzelf duidelijk te krijgen wat nu de belangrijkste punten zijn bij de verschillende onderdelen. Jammer dat het eerste onderdeel al drie uur in beslag nam, terwijl dat nergens voor nodig was. Er was in de helft van de tijd ook volop ruimte geweest voor zinnig debat. Dat het zo laat werd was niet nodig.

Voor het eerste deel met betrekking tot Bestuur en Financiën was  dat naar onze mening de samenwerking met inwoners, in het bijzonder die welke zijn vorm krijgt in samenwerking met dorpsraden en wijkteams. Ook al wordt er binnenkort een informatieve sessie gewijd aan dit onderwerp, het is voor ons een belangrijk onderwerp waarop we de nadruk willen leggen, juist bij de behandeling van de Voorjaarsnota. Wij vinden dat het gebiedsgericht werken volop aandacht blijft vergen. De gemeente heeft deze werkwijze nog maar kortgeleden ingezet en is in het najaar van 2014 geëvalueerd. Dat was positief maar er kwamen ook veel suggesties ter verbetering uit en wij hebben onze ambitie als het gaat om maatwerk nog niet gerealiseerd, variabele convenanten met wijkteams en dorpsraden.

Wat het Fysiek Domein betreft heb ik onze focus gelegd bij financieel toegankelijke huurwoningen. In combinatie met het grote aantal leegstaande kantoren ligt hier echter een grote kans. Maar er komt ook een nieuwe uitdaging op ons af, een toestroom van vluchtelingen. Zij krijgen in veel gevallen voorrang op huurwoningen. Dit zorgt inmiddels voor toenemende onrust onder inwoners. We moeten daarop niet reageren met de vraag welke verzoeken we wel of niet honoreren maar wat ervoor nodig is om deze uitdagingen het hoofd te bieden. Wij willen de wethouder in specifieke situaties en onder voorwaarden de ruimte geven af te wijken van fingerend beleid. In bepaalde gevallen kan een lagere norm (die nog binnen wettelijke eisen valt) het ombouwen naar woningen mogelijk maken.

Met het Sociaal Domein zijn we de afgelopen jaren uitgebreid bezig geweest. Dus ik verwachtte op dit onderwerp geen uitgebreid debat meer. Daarom ervoor gekozen om toch door te gaan hoewel het al zeer laat was. Preventie en vroegsignalering blijft het belangrijkste aandachtpunt wat ons betreft. En dan niet zozeer omdat die werkwijze uiteindelijk economisch de meest voordelige aanpak is maar omdat je wenst dat mensen niet in ongewenste situaties komen waar we dat hadden kunnen voorkomen door middel van preventie en vroegsignalering.

Voorkomen beter dan genezen

Deze week was de herijking van het minimabeleid in de commissie aan de orde. In deze nota komen meerdere van onze standpunten als fractie tot uiting. Niet zozeer misschien in heel specifieke punten die worden genoemd als wel in de algehele aanpak. Eigen kracht en samenredzaamheid waar mogelijk. Dicht bij het gezin staan met hulp waar nodig. Snel en adequaat reageren op urgente situaties. Voorkomen is beter dan genezen. Hieruit spreek dat de samenleving weer meer het heft in eigen handen krijgt waar dat ook passend is en de overheid bijspringt waar het niet anders kan. Dit sluit aan bij ons beeld van hoe de samenleving zou kunnen functioneren. Daar waar je zelf de zaken op orde brengt heb je voldoening en ontwikkel je nieuwe kracht om de volgende stap te zetten. De WMO raad constateert echter nog een andere ontwikkeling die mogelijk niet valt binnen de scope van het minima beleid, de sociale woningmarkt.

We moeten ons als raad echt eens wat concreter gaan opstellen waar het aankomt op sociale woningen. Had ik het een eerdere posting in deze blog nog over 'Huisvesting in eigen hand', inmiddels vormt zich een idee in mijn gedachten om het woningaanbod in onze gemeente een impuls te geven. Er zijn vast wel inwoners die  goede ideeën hebben over het organiseren van prijsvragen. In co-creatie zouden zij met de gemeente een prijsvraag kunnen organiseren waarbij men voorstellen kan doen hoe bestaande leegstaande kantoorgebouwen op een duurzame, maatschappelijk aantrekkelijke en economisch haalbare wijze beschikbaar kunnen maken voor de woningmarkt. Er zijn vast inwoners en bedrijven die vanwege hun vakkennis kunnen inschrijven op zo'n prijsvraag en mogelijk de eerste prijs in de wacht  slepen, de uitvoering van het gedane voorstel. Hiermee kunnen we als gemeente vast wel wat. 'Maakt dit een kans?' We zijn vast niet de eerste gemeente die op een dergelijk creatieve manier een hardnekkig probleem probeert aan te pakken. En er zijn er vast ook wel die daarmee succes hebben gehad/ Ik zal een voorstel uitwerken.

Maar deze week de fietsbrug in Nigtevecht. Nou ja, een bestemmingsplan om de aanleg daarvan op grond van Stichtse Vecht mogelijk te maken. Een beladen onderwerp, zoals wel vaker de afgelopen tijd, denk maar aan de snelheid op de Oost-Kanaaldijk, waar wij overigens in de raadsvergadering van 31 maart onze beweegredenen hebben uiteengezet om uiteindelijk toch voor 60 km/uur te gaan. Soms zijn er meer geluidsopnames nodig om een volledig beeld van het verloop te krijgen. Maar wat de fietsbrug betreft, er is toch best wel animo voor deze brug, ook onder de bewoners. Het is de wijze waarop die verschillende inwoners in het verkeerde keelgat is geschoten. Maar is dat een reden om dan nu helemaal tegen een fietsbrug te zijn. Zijn er mogelijk alsnog condities te noemen waaronder het toch mogelijk zou moeten zijn? Wij vinden dit als fractie geen eenvoudig dossier.

Verbinden en ondernemen!

Bij mijn vorige blog ben ik niet ingegaan op een experimenteersessie van de training Verbindend en Ondernemend Samenwerken. Doel van deze training voor ambtenaren is hen beter in staat stellen samen te werken met interne en externe partijen in een veranderende samenleving en bij een veranderende rol van de gemeente. De “casus Nieuwer Ter Aa” werd gebruikt, in het bijzonder de overdracht van onderhoudsgelden van de gemeente naar Stichting Behoud Leefbaarheid Nieuwer Ter Aa, die beheerstaken van de gemeente overneemt voor een duurzame (betaalbare) exploitatie van het Dorpshuis. Bij deze expirimenteersessie waren wethouder Verkroost, Irene Huisman (omgevingsmanager) en een delegatie van het Bestuur van Stichting Behoud Leefbaarheid Nieuwer Ter Aa aanwezig en natuurlijk een grote groep ambtenaren van de groep 'grijs'. Ik merk dat er grote bereidheid is maar ook gezonde scepsis bij het invoeren van deze nieuwe werkwijze. Aan de ene kant de regels die voorschrijven hoe iets moet en aan de andere kant het verzoek om verbindend, ondernemend en naar eigen oordeel reageren op voorkomende situaties. Ik zie in dat dát soms knap lastig is. Als raadslid kan ik daar volgens de ambtenaren aan bijdragen door onder andere in ons programma ons uit te spreken en meer contact met de werkvloer te onderhouden.

Inmiddels bestaat de Voedselbank al weer bijna drie jaar. Het is ongelofelijk wat er in de afgelopen twee en een half jaar allemaal is gebeurd. Er hebben zich zoveel vrijwilligers spontaan aangemeld, het heeft zoveel los gemaakt in de samenleving van Stichtse Vecht, en er zijn ook al zoveel deelnemers (tijdelijk) geholpen uit een benarde of soms uitzichtloos lijkende situatie. Vooral de hoop op een betere toekomst die bij deelnemers weer terugkeert. Zij voelen zich gesteund door het pakket dat zij wekelijks krijgen maar veel meer nog door de persoonlijke aandacht, interesse, een opbeurend woord, een glimlach, een schouder om even je hoofd op te leggen. Het is duidelijk niet alleen goed voor de deelnemers maar ook voor de vele vrijwilligers die zich waardevol weten door het aandeel dat zij in het grotere geheel leveren. Het is goed om als raadslid niet alleen met bestuur van de gemeente of politiek bezig te zijn maar ook direct betrokken te zijn bij initiatieven in de samenleving.

En over initiatieven gesproken. In mijn posting 'Stille week' kon u lezen over de oprichting van het comité Nationale Ouderendag in Breukelen en Loenen. Deze afgelopen week stond er een mooi artikel in de VAR over dit initiatief. Ik vind het bijzondere om mee te mogen maken dat het bij elkaar brengen van mensen tot zoiets moois kon leiden. Soms zelf je handen uit de mouwen steken, soms mensen met elkaar in contact brengen. Volgens mij is dat de participatieve samenleving in actie. En er gebeurt nog zoveel meer in Stichtse Vecht! Nee, u hoorde mij niet zeggen 'We zijn klaar' maar 'Het kan!' en 'We zijn op de goede weg!'

Bijdragen aan de samenleving

Maandag was er een inloopavond voor verenigingen en stichtingen die gebruik maken van subsidie of dat overwegen. Op de vraag wat er zou gebeuren wanneer de gemeente helemaal geen subsidie meer zou verstrekken kwamen naar mijn mening minder heftige reacties dan ik had verwacht. Natuurlijk zijn er organisaties die dan hun activiteiten geheel in het water zien vallen. Maar er waren er toch opvallend veel die bereid zouden zijn in die gevallen naar alternatieve mogelijkheden te zoeken. En dat was natuurlijk precies de gedachtegang die wethouder Verkroost wilde prikkelen. Het zou niet meer zo vanzelfsprekend moeten zijn dat je subsidie krijgt. Maar laat ook duidelijk zijn dat subsidie mogelijk moet blijven wanneer dat goed en nodig is. En hierin schuilt naar mijn mening een belangrijke verbetering in het nieuwe subsidiebeleid. Subsidie moet bij voorkeur worden ingezet op de doelen die de gemeente wenst na te streven, natuurlijk gebaseerd op de besluiten die we in het verleden hebben genomen als gemeenteraad. We vinden dat subsidies moeten bijdragen aan de ontwikkeling van vitaliteit en samenredzaamheid van inwoners van Stichtse Vecht. In praktisch opzicht moeten organisaties die subsidie krijgen bijdragen aan (de ontwikkeling van) 1. Kennis en informatie, 2. Competenties en ervaringen, 3. Informele ondersteuningsnetwerken en 4. Ontmoeting. Allen gericht op het ontwikkelen van vaardigheden om het als samenleving (weer meer) zelf te kunnen doen. De gemeente blijft vangnet voor hen die (tijdelijk) kwetsbaar zijn.

Dinsdag was een bijzondere gemeenteraad voor ons als fractie. Jacqueline Koops werd geïnstalleerd als wethouder en Wilke Sloesarwij als commissielid. Fantastisch dat we zoveel positieve reactie ontvingen voor de keuze die we als fractie hebben gemaakt en de wijze waarop we het zoeken en vinden van een opvolger voor Henk hebben aangepakt. Ook voor de tijd die we hebben genomen om dit op een passende en weloverwogen wijze te doen. Als fractievoorzitter, die voor het eerst ook met een 'eigen' wethouder te maken kreeg was het voor mij een heftige tijd. Fijn dat we dit nu op deze manier kunnen afronden. En geweldig dat we daarbij ook een nieuw commissielid hebben gevonden die zich voor zaken op het sociale domein wil gaan inzetten. Ik heb in beide dames veel vertrouwen. Zij zijn competent op hun aandachtsgebied en zullen hun kwaliteiten en capaciteiten ten volle aanwenden ten voordele van onze gemeente.

Het Platform Aanpak Laaggeletterdheid heeft in de drukke periode die achter mij ligt toch ook nog stappen gemaakt. Inmiddels is het Taalpunt in volle gang en melden zich al regelmatig nieuwe deelnemers aan voor cursussen en hulp bij het beter beheersen van de Nederlandse taal. Donderdag bij het overleg van de stuurgroep concludeerden we dat bewustwording in de samenleving meer aandacht mag krijgen. Het opzetten van een organisatie en het realiseren van een Taalpunt blijken soms best lastige klussen te zijn. Maar promotie, het krijgen van aandacht en goede communicatie vragen ook aandacht. We gaan daaraan aandacht geven.

Huisvesting in eigen hand?

Maandag toch even tijd om het college te vragen nog eens naar de vergunning voor het Oranjecomité in Maarssenbroek te kijken. Voor wat Duivenkamp betreft strengere eisen dan voorgaande jaren en verstrekking voor één in plaats van (de vorige keer) drie jaar. Maar zoals wel vaker (ook door mij betoogd) zitten er vaak (minstens) twee kanten aan zo'n verhaal. Daarom terughoudend met het (te) snel innemen van standpunten na een eerste lezing van de situatie. Een dag later verscheen er een OOV van de burgemeester waarin vooral tot uiting kwam dat er opnieuw met elkaar is gesproken. En zo hoort dat ook. Maximaal erop inzetten om er samen uit te komen. Als raad moet je naar mijn mening slechts in een uiterst geval ingrijpen waar het gaat om situaties waarvoor je als raad reeds kaders hebt gesteld.

Dinsdag waren er informatieve commissievergaderingen over de onderwerpen Passen Onderwijs, een nieuwe Huisvestingsverordening en het formaat voor Monitoring van het Sociaal Domein. Scholen hebben een grotere maar vooral gezamenlijke verantwoordelijkheid gekregen om leerlingen te plaatsen. Door een goede samenwerking van Passenderwijs (samenwerkingsverband primair onderwijs) olv. directeur Jasper Puttenstein en samenwerkingsverband Sterk Voortgezet Onderwijs olv. directrice Ank Jeurissen is het in Stichtse Vecht best goed geregeld. Daarop aanvullend kwam ook de samenwerking met Buurtzorg Jong aan de orde. Nog wel nieuw maar wel goed op het netvlies naar mijn mening.

De huisvesting in Stichtse Vecht krijg op initiatief van 16 wethouders uit de regio aandacht op dat niveau. De wachttijd voor (huur)woningzoekenden varieert in Stichtse Vecht van 6 tot 12 jaar afhanelijk van het soort woning dat men zoekt. Dat is naar mijn mening veel te lang. Maar hoe maak je dat korter. Het probleem wordt niet opgelost met minder vraag van buiten de gemeente want dat aandeel is procentueel toch al relatief klein. Dat woningbouw verenigingen en corporaties zijn geprivatiseerd heeft hen op het spoor van rentabiliteit en mogelijk ook winstgevendheid gezet. En je kunt je afvragen of deze eigenschappen van marktwerking wel zo goed zijn voor sociale woningbouw. Zou de gemeente zelf weer primaire verantwoordelijkheid voor het bouwen van woningen moeten nemen. Daar zijn grote bedragen mee gemoeid. Te groot voor onze gemeente?

Belangrijkste les voor wat de monitoring betreft is aan te sluiten op landelijke modellen zodat je kunt vergelijken. Maar die informatie dan ook wel weer weloverwogen gebruiken. Uiteindelijk bestaat er geen gemeente die voldoet aan een landelijk gemiddelde en is ook Stichtse Vecht net weer anders dan alle andere gemeenten. Ook interessant is het zien te ontdekken van 'early warnings', voorspellende signalen waarmee je minder gewenste ontwikkelingen zelfs zou kunne voorkomen of daarop vooraf beter kunt inspelen.

Het was ook deze week spannend vanwege het naar buiten komen van het nieuws rond onze kandidaat wethouder. Naarmate het langer duurt neemt de kans toe dat er gelekt wordt en dat kan de kandidaat en overige gegadigden beschadigen. Aan de andere kant wil je in een zo kort mogelijke tijd de juiste partijen in de juiste volgorde informeren. In combinatie met totaal andere zaken die op hetzelfde moment je aandacht vragen zit een fout dan in een klein hoekje. Neemt niet weg dat we zeer verheugd zijn met Jacqueline Koops als beoogd opvolger van Henk van Rhee.

Vrijdag met burgemeester Witteman op stap geweest langs Schulp Vruchtensappen, Zorgcentrum Merenhoef en biologisch boer in de Bethunepolder, Willem van der Linden. De trip werd afgesloten met lekker eten bij Het Olde Regthuys in Tienhoven. Terugkijkend op deze bezoeken ontdekte ik daarin een rode draad. Allen reageerden op keuzes waarmee zij werden geconfronteerd met de vraag 'Hoe zouden we dit voor elkaar kunnen krijgen'. Onze gesprekspartners lieten zich niet vangen in de zwart/wit benadering van 'kan wel of het kan niet' maar dachten steeds in mogelijkheden. Mooi dat we deze mentaliteit heerst in Stichtse Vecht.

Geluidsoverlast en postcoderoos

Weer een rustige week wat het raadswerk betreft. Dat is te zeggen wat de vergaderingen van commissies of de raad betreft. Er zijn natuurlijk ook nog een tweede raadslid vanuit de gezamenlijk fractie ChristenUnie-SGP, Frans de Ronde en commissieleden Wim de Jong en Ben Vreugdenhil om een deel van de portefeuilles te behartigen.

Zo waren daar dinsdagavond de commissies voor Fysiek Domein en Sociaal Domein. Het fysieke domein wordt toch hoofdzakelijk in beslag genomen door (voorontwerp)bestemmingsplannen. Zo ook deze week die voor Besselsesteeg 2 in Maarssen, Maarsseveense Plassen e.o., Binnenweg 18-20 te Maarssen en Zwanenburg in Maarssen-dorp. De dorpsraad Maarsseveen-Molenpolder is niet gelukkig met de samenwerking met de gemeente. Maar voor dit moment is ook belangrijk dat men niet gelukkig is met de hoeveelheid overlastgevende evenementen aan de Maarsseveense plassen. Het is soms lastig om door alle argumenten voor en tegen een bepaalde situatie heen te verstaan wat de mensen nu precies dwars zit. Wat is veroorzakende argumenten en wat zijn de bijkomende argumenten en hoe zwaar weegt elk daarvan? U weet wel, die argumenten die je pas vindt nadat je hebt besloten welke standpunt je inneemt.

Woensdag een informatieavond over zonne-energie coöperaties. Mij en mijn gasten is vooral bijgebleven dat het niet eenvoudig is om als idealistisch mens je weg te vinden in de wirwar van regelingen en instanties en (on)mogelijkheden om een onafhankelijk advies te krijgen en te bekostigen. Het lijkt er op dat economische redenen om een coöperatie te beginnen (bijvoorbeeld door middel van een postcoderoos) niet zo groot zijn als wel eens werd verondersteld. We moeten het (toch) meer hebben van idealistische overwegingen bij dit onderwerp, althans zo lijkt het.

Mijn vrouw en ik zijn  als leden van de stuurgroep ook actief betrokken bij de Voedselbank. Donderdag was er een vergadering van deze stuurgroep. Het screenteam, waarvoor wij verantwoordelijk zijn, buigt zich over de vraag of wij als Voedselbank meer moeten doen dan het screenen van deelnemers. Moet je je ook actief bezighouden met de begeleiding naar uitstroom? En zo ja, in welke vorm zou je daaraan invulling kunnen geven? Daarbij ook in acht nemen dat er (vele) andere instanties en organisaties zijn die zich (onder andere) daar al op richten. Deze vraag zal later worden besproken aan de hand van een praatstuk.

En dan op zaterdag mijn gesprek met een groep betrokken leden van de ChristenUnie Stichtse Vecht. We noemen het de denktank maar zij functioneert ook wel als klankbordgroep. Het is prettig om regelmatig met mensen die wat verder afstaan van de hectiek van alledag, van gedachten te wisselen over de onderwerpen die spelen.

Sport en risico

Het was na lange tijd een iets rustiger week in de politiek. Mijn vorige blog getuigt qua lengte van de situatie van dat moment. Deze week kwam de sportnota opnieuw in een commissievergadering aan de orde. In een eerdere commissievergadering werd besloten deze nota niet door te laten gaan naar de raad. Maar nu dan opnieuw aan de orde. Eigenlijk kwam er niet veel nieuwe informatie op tafel. Over het algemeen is het toch veel kritiek op de wethouder. Zo kon het gebeuren dat de wethouder werd meegedeeld dat een bepaald besluit 'slecht' op drie punten kon wijzen namelijk (en ik citeer) 'Dat betekent dat je als portefeuillehouder of geen feeling hebt met het onderwerp sport of je hebt geen ambitie of je vind je plek waar je op zit namelijk je wethoudersstoel, vind je zo prachtig dat je daarvoor breid bent om de portefeuille waar je over gaat namelijk sport kapot te bezuinigen'. Ik vond dit laatste te ver gaat, zo horen we niet met elkaar om te gaan. U kunt deze vergadering terug luisteren via de website van de gemeente.

Een ander onderdeel van de algehele discussie betrof het Sporthuis. Wat willen we daar nu precies mee bereiken? Er wordt in het hoofdlijnenakkoord voor zowel kunstgrasvelden als een Sporthuis opgeroepen tot het onderzoeken van de mogelijkheden. En ik vind het onderzoek van mogelijkheden uitstekend zolang zo'n onderzoek dan ook wel de benodigde informatie oplevert om goed gefundeerde besluiten te kunnen nemen. Dus liever geen onderzoek dat uitmondt in een advies om iets wel of niet te doen maar dat informatie oplevert om goede overwegingen te kunnen doen en afwegingen te kunnen maken.

Woensdag kon ik mij vrijmaken voor de Groenlezing, een jaarlijks terugkerend initiatief van het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie. Een wel heel bijzondere deze keer want hij werd uitgesproken door Mgr. Dr. Gerard de Korte, een Rooms Katholiek bisschop. Interessant omdat de achterban van de ChristenUnie toch voornamelijk afkomstig is uit Protestants christelijk kring. Een leerzame en informatieve avond. De integrale tekst van de lezing kunt u terugvinden op de website van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie.

En dan hadden we het donderdag vooral over risico's en het door de gemeente gebruikte systeem NARIS. Voor geïnteresseerde raadsleden was er een uiteenzetting van dit systeem en het door de gemeente gehanteerde model om risico's te berekenen. Het was een informatieve presentatie door Natascha Velthuis en voldoende ruimte om vragen te stellen en op de materie in te gaan. Naar mijn mening gebruikt de gemeente een transparante en goede methode om risico management te doen.

Stille week?

Het was dinsdag weer eens helemaal raak tijdens de raadsvergadering. Stevige bespreekstukken passeerden de revue. Maar niet eerder dan nadat er een uitgebreide groep inwoners had ingesproken over uiteenlopende onderwerpen. Als eerste kwam de samenwerking met wijkteams en dorpsraden aan de orde. Vertegenwoordigers uit de dorpskernen Maarsseveen  en Molenpolder spraken in over de vele evenementen die worden georganiseerd op het terrein van de Maarsseveense plassen en de participatie, waarover zij niet te spreken zijn. Er heeft een evaluatie van deze samenwerking plaatsgevonden. De uitslag daarvan was gemiddeld positief. Maar misschien is het meten van gemiddelden niet goed. Het liefst ze je dat alle dorpsraden en wijkteams zich kunnen vinden in de samenwerking(svorm). Aandacht hiervoor is op z'n plaats. Daarna het ondernemingsklimaat in Stichtse Vecht. De inspreker vond dat Stichtse Vecht kansen aan zich voorbij laat gaan. Is 2015 in economisch opzicht voor Stichtse Vecht een verloren jaar? Is er voldoende integrale promotie van Stichtse Vecht? Economie staat ten dienste aan welzijn van de inwoners van onze gemeente. Aandacht blijft nodig. Zou een Economic Board diensten kunnen bewijzen of wachten we wat meer af of U10 of EBU ons 'op sleeptouw' neemt. Ook de brugwachters kwamen aan bod. Volgens de insprekers moeten ze blijven. Ik heb mij als raadslid te buigen over meer vragen dan alleen het (economisch) nut van een brugwachter. Ik verwacht nog een vervolg van het college op dit onderwerp. Ook de Breukelerbrug kwam aan bod. De inspreker introduceerde een zoveelste alternatief voor de afwikkeling van het (fiets)verkeer. Maar ik kreeg toch de indruk dat deze variant eigenlijk al zijn kans had gekregen. Hoe je het ook draait of keert, het blijft voor verkeersdeelnemers vooral van groot belang rekening te houden met elkaar. De ideale oplossing waarbij niemand van niemand last heeft bestaat niet of is onbetaalbaar. Dan ook enige insprekers over Greiff, oftewel bestemmingsplan Bergeseweg 6 te Vreeland en natuurlijk ook over RTV Stichtse Vecht dat naast Greiff ook op de agenda stand als bespreekstuk (wanneer er geen eensluidende uitkomst is na een commissievergadering over het betreffende onderwerp).

Bij Greiff hebben zich de afgelopen jaren geen ongelukken voorgedaan die van invloed zouden kunnen of moeten zijn op het voorgestelde bestemmingsplan. Wat ons betreft was het wel een duidelijke zaak dat het bestemmingsplan er door zou moeten komen en eigenlijk geloof ik dat de meerderheid dat meteen ook wel zo zag. Meer stof tot gesprek vormden de moties van Streekbelangen om een uitzettingsonderzoek te starten en PvdA om een alternatieve ontsluiting te onderzoeken. Wij hebben betoogd dat wat ons betreft beide kunnen worden onderzocht en dat zij beide minder gericht zouden moeten zijn op een 'wel of niet mogelijk' en meer op een 'zicht krijgen op verschillende alternatieven met daarbij horende consequenties'. Daarbij kan wat ons betreft ook de mogelijkheid van een overslag worden meegenomen. Kortom, welke mogelijkheden zijn er om met de ontstane situatie om te springen. Greiff die vanuit het verleden op deze locatie een bedrijf heeft en in de loop van de jaren is gegroeid en een woonkern die gaandeweg is uitgebreid. Dit probleem komt vaker voor (in Stichtse Vecht). De verleiding is groot om de vele stemmen van inwoners af te zetten tegen die ene stem van de ondernemer. De laatste verliest het eigenlijk altijd. Maar er speelt meer dan alleen de meerderheid van stemmen in dit geval. De moties zijn aangenomen dus we wachten de uitkomsten van de onderzoeken af.

De ChristenUnie-SGP heeft in het verleden betoogd moeite te hebben met de verlaging van de maximum snelheid op de Oostkanaaldijk. Deze rechte weg leek ook ons  uitstekend geschikt voor 80 km/u. Het negeren van adviezen van landelijke organisaties en specialisten is echter iets om zeer terughoudend mee te zijn. Soms zijn er zaken waarin je als raadslid het advies van specialisten gewoon moet overnemen. De weg voldoet niet aan criteria die een snelheid van 80 km/u in voldoende mate en voldoende veilig toelaten. We hebben aangegeven dat drempels om de snelheid te beperken met grote terughoudenheid moeten worden ingezet. Wij zien graag dat het college zich beperkt tot die plekken waar beperking van snelheid het meest essentieel is (naast overigens een bord dat reeds aangeeft welke snelheid er maximaal mag worden gereden).

Ons standpunt met betrekking tot de extra bijdrage aan RTV Stichtse Vecht is  eigenlijk altijd duidelijk geweest, ook bij de oppositie zo leerden wij in de afgelopen week. En op onze website heb ik daaraan nog uitgebreid aandacht besteed. Maar nu duidelijk is dat er geen extra bijdrage komt, is de vraag hoe RTV Stichtse Vecht dit gaat verwerken. Ik hoop oprecht dat zij niet het bijltje erbij neergooien. Er zit zoveel positiviteit in de vrijwilligers dat ik mij niet kan voorstellen dat zij zich niet zullen herpakken. Natuurlijk kreeg ook ik enige nare reacties na het besluit maar eigenlijk begrijp ik die ook wel. Wanneer je je met hart en ziel voor iets inzet en je ziet dat op deze manier afbreken.... Maar naar mijn mening hoeft dit niet het einde te zijn van RTV Stichtse Vecht. Het kan ook het begin zijn van nieuw elan. Ik begrijp dat dat tijd zal vergen.

Helaas was er voor Het Vechtse Verbond een reden om uit de coalitie te stappen. Ik vind het jammer dat dit gebeurt. Naar mijn mening is de kritiek op college en  coalitie niet terecht. Er is ruimte om elkaar met argumenten en het aandragen van (nieuwe) inzichten te informeren om zodoende iemands keuze te beïnvloeden, debatteren heet dat. Tijdens de raadsvergadering werd echter alleen maar gesuggereerd dat je van eerder uitgesproken denkrichtingen niet zou mogen terugkomen. Dat is een vorm van debatteren waar ik niet zo van hou.

Woensdagavond was ik aanwezig bij de oprichting van een comité voor de Nationale Ouderendag in Breukelen en Loenen. Na bijzonder mooie ervaringen met onze fractie vorig jaar in Maarssen heb ik mij ingezet om een dergelijk initiatief in Breukelen en Loenen ook van de grond te krijgen. Geweldig om te zien dat er mensen na deze twee oriënterende gesprekken de handschoen oppakken. We hebben afgesproken dat er ruimte moet blijven om te constateren dat iets toch niet lukt. Aan een dood paard moet je immers niet (blijven) trekken. Maar misschien gaat het gewoon wel lukken. Het comité gaan aan de slag met hulp vanuit Maarssen en we zien wel of het initiatief voet aan de grond krijgt.

Kortom, het was deze week geen 'stille' week maar wel een om stil van te worden.

Wegwijzer?

Enige tijd geleden in Loenen aan de Vecht bij het bezoek aan de Jumbo supermarkt ook kennis gemaakt met Marco Goertz. We hebben kort daarna afgesproken om eens door te praten over creativiteit. Hoe ontstaat het, wat is het en hoe komen plannen tot realisatie en rentabiliteit. Maandagavond in Van der Valk uitgebreid kennis gemaakt. Aansprekende punten  uit dat gesprek waren de manier waarop je omspringt met mensen die hun creatieve idee 'prijsgeven' aan anderen, hoe je omspringt met kansen en mogelijkheden die creatieve ideeën met zich mee brengen en 'De poort van Loenen'. Het moment waarop je 'je kindje' kwetsbaar maakt voor de kritische blikken van anderen is een kritische fase in het hele proces van idee tot rendement. Het is zo gemakkelijk om het 'zomaar' een goed of slecht idee te vinden of er iets achter te zoeken. Wees oprecht enthousiast en geïnteresseerd. Geef een idee de aandacht en belangstelling die het verdient. De aandrager van het idee doet er echter wel goed aan zich te wapenen tegen reacties die niet alleen maar positief zijn. Zie mijn blog eerder over de ruimte om enthousiast te zijn maar dan niet per definitie consequenties moeten dragen. Daarna de fase waarin het erom gaat of een goed idee tot wasdom zou kunnen komen. Laat je niet vangen in een 'ja of nee keuze' maar maak ruimte met de vraag 'Hoe zouden we dit idee verder kunnen ontwikkelen?' En daarna nog een enthousiast relaas over plannen met Loenen aan de Vecht, 'De poort van Loenen'. Daarin moet naar mijn mening door de bedenkers nog wel wat tijd worden gestoken. De kunst om inwoners, dorpsraad, winkeliers en eventueel projectontwikkelaar te interesseren en mee te laten denken in die plannen en bereid zijn jouw 'kindje' los te laten. Daarmee vergroot je misschien draagvlak bij de juiste partijen. De gemeente zou daarbij aan kunnen schuiven maar is niet (meer) per definitie de trekkende en pecunia leverende partij.

Dinsdagavond een informatieve maar ook heel leuke bijeenkomst rond het sociaal domein, in het bijzonder de rol van raadsleden, hoe om te springen met inwoners die te maken krijgen met de gemeente en daarbij vragen hebben of vraagtekens zetten. Door 'Het Consulaat' waren sketches voorbereid waarop wij als raadsleden als regisseurs  konden ingrijpen. Een leuk, interactief gebeuren en met regelmaat om te gieren van het lachen, want laat een groep raadsleden maar eens vertellen hoe zij vinden dat het moet en twee acteurs dat ook meteen zien uitspelen. Maar het was niet alleen lol natuurlijk. Het gaat om een serieuze zaak. Zowel raadsleden als college en aanwezige ambtenaren konden veel van elkaar opsteken. Een paar kwesties noem ik ik hier. Ben je als raadslid tevens ombudsman of -vrouw of wegwijzer? Begrijp ik als ambtenaar wat voor vragen raadsleden voorgelegd krijgen? Gaan we in alle gevallen naar de wethouder? Is politieke winst belangrijk in zo'n situatie? Natuurlijk waren er verschillende uitkomsten maar een ervan sprong er wel bovenuit. Wanneer u als inwoners vragen hebt of twijfels over diensten van of via de gemeente neem dan vooral contact op met het TIC, het telefonisch informatie centrum 14-0346.

Als raadslid ben je niet altijd en alleen maar actie voor gemeenteraad. Ik zeg wel vaker: 'Ik ben óók gewoon inwoner'. En deze week zat ik met Hendrik-Jan Graber van het project Schuldhulpmaatje bij het Platform Diaconaal Overleg Maarssen (PDOM). Ik had enige tijd geleden al eens kennis gemaakt met dit project en daarin spraken mij de 'hand op de schouder' bij iemand die met schulden worstelt en de toegang tot informatie om te kunnen bepalen in welke delen van Stichtse Vecht de kans op schuldenproblematiek zich aan het ontwikkelen is. Dus de menselijkheid die uit deze aanpak spreekt en het preventieve karakter dat de aanpak kenmerkt, beide sluiten goed aan bij de principes van waaruit wij als ChristenUnie-SGP de samenleving wensen tegemoet te treden.

Van sport tot compost

Veel partijen vielen over de Kadernota Sport zoals die aan ons werd gepresenteerd. Veel kritiek op de volledigheid, diepgang en vooral ambitie. En dat laatste steekt vooral. Want wie moet er nu eigenlijk ambitieus zijn. Er wordt veel van de gemeente verwacht waar de eerste verantwoordelijken in veel gevallen inwoners zelf zijn. Het is in Stichtse Vecht goed mogelijk om te sporten. en daar waar het voor sommigen niet haalbaar is om uiteenlopende redenen heeft de gemeente de opdracht om bij te springen, een vangnet te zijn voor de, op enig moment, kwetsbare inwoners. Maar de ambitie om te willen sporten en daarin eventueel ook een bepaald niveau te bereiken of te excelleren ligt bij de inwoners. Jammer dat de Kadernota Sport niet goed genoeg is gevonden om door de raad te worden behandeld.

RTV Stichtse Vecht wordt door vele inwoners zeer gewaardeerd. Ook ik steek mijn enthousiasme voor deze groep vrijwilligers niet onder stoelen of banken. De mensen van RTV Stichtse Vecht zetten met regelmaat geweldige programma's neer. Maar het lijkt er een beetje op dat, wanneer je als raadslid enthousiast bent over een initiatief of activiteit, je daar dan als gemeente ook meteen de portemonnee voor moet trekken. De financiële situatie van de gemeente wordt wel eens geschetst als flinterdun ijs. Dat betekent dat er geen (extra) geld is voor 'mooie' zaken, hoe mooi ze misschien ook zijn, in ieder geval niet zonder dan ergens anders op te bezuinigen. Maar het debat dat ik zo graag wilde voeren bleef in veel gevallen steken bij een ja of nee op voorstellen voor extra financiën. Op onze website meer achtergrondinformatie over ons standpunt met betrekking tot een lokale omroep.

Woensdag natuurlijk de hele dag wel een beetje zenuwen met betrekking tot de verkiezingen. Ook al ben ik op doordeweekse dagen gewoon aan het werk, het houd je toch voortdurend wel een beetje bezig. Dat ik zelf op de lijst voor de Stichtse Rijnlanden stond speelde een ondergeschikte rol. Maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik zaterdag aangenaam verrast was toen bleek dat toch 76 mensen hun stem hadden uitgebracht op die nr. 17. En dan natuurlijk de winst die ChristenUnie en SGP in de provincie hebben behaald. Iets om zeer dankbaar voor te zijn.

Zaterdag was er echter ook wel enige teleurstelling. Ik dacht rond een uur of 10 even een paar zakken compost op te halen in Bisonspoor. Geen compost uitgiftepunt te bekennen. Was de voorraad zo vroeg al op of is er iets mis gegaan? Ik moet daar komende week toch nog even achteraan....

Vuurwerk

Dinsdag brachten burgemeesters Jan van Zanen van Utrecht en Frans Backhuijs van Nieuwegein een bezoekje aan de commissie 'Bestuur en Financiën'. Zijn doen een 'rondje gemeenteraden' om de U10 (opnieuw) onder de aandacht te brengen. Aan de hand van de U10 notitie 'Wij zijn gisteren begonnen' worden we als gemeenteraden in de regio uitgedaagd om actief met de nieuwe manier van samenwerken aan de slag te gaan. Dit als uitvloeisel van de Wet Afschaffing Plusregio's. Op zich goed dat structuren met (te veel) overhead en een vergroot risico op los raken van de lokale democratie worden tegengegaan. Deze nieuwe vorm van samenwerken vergt echter wel meer flexibiliteit van deelnemers nu samenwerkingsverbanden rond specifieke thema's eenvoudig kunnen worden gestart maar indien niet meer toereikend ook weer snel kunnen worden beëindigd. Het sleutelwoord is 'vertrouwen' met daarbij een gezonde dosis eigen initiatief van gemeenteraden om 'elkaar op te zoeken'.

Wat de veiligheid in Stichtse Vecht betreft, we staan er naar landelijke en regionale maatstaven gemeten best goed voor. Een goed profiel van de risico's in onze gemeente is bij het veilig houden van groot belang. De Veiligheids Regio Utrecht (VRU) heeft een goed stuk werk geleverd en het college heeft daarop naar mij  mening een adequate reactie opgesteld.

En dan de motie over vuurwerkvrije zones in Stichtse Vecht. Het voorstel van GroenLinks betrof de mogelijkheid voor het college om bepaalde gebieden tot vuurwerkvrije zone te verklaren. Ik vond de motie best wel sympathiek, hoewel ook ik inzag dat er zoals altijd ook scherpe kantje aan dit soort regelingen zitten. Want hoe bepaal je dan welke straten, gebieden, wijken, of locaties vuurwerkvrij moeten worden. En wie kunnen voorstellen doen om zones vuurwerkvrij te verklaren. Het moest duren tot de portefeuillehouder het woord kreeg en ons rop wees dat de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) het college reeds ruimte biedt om zones vuurwerkvrij te verklaren. Een uitgebreid debat dus over iets dat we ons voor een deel hadden kunnen besparen. Zo zie je maar weer, goede en volledige informatie is van groot belang in dit werk. Wat minder vond ik de argumenten dat wanneer je niet kunt handhaven het uitvaardigen van een verbod toch ook weinig zin heeft. Ik stond perplex.

Donderdagavond nam ik deel aan de vastenmaaltijd georganiseerd door de Gideonsbende. Een aardige opkomst, eenvoudige maaltijd (maar voldoende te eten hoor) en een leuke inleiding over het onderwerp 'Omdenken in de zorg'. Er was ruimte voor discussie en die was er ook, eigenlijk over twee thema's. 'Zijn de ontwikkelingen zoals die zich nu voordoen acceptabel?' en 'Hoe reageren we op de nieuwe situatie?'. Uiteindelijk hebben we het meer gehad over de tweede vraag. Met het onderzoek 'Jouw geluk dichtbij' blijkt dat oprechte betrokkenheid en oog voor die ander toch wel de doorslaggevende ingrediënten zijn om te kunnen omdenken. Het was een geslaagde avond.

Mijn week werd afgesloten met een dorpsbezoek aan Loenen aan de Vecht. Vanuit de molen 'De Hoop', na een inleiding door Simona Bombarda (voorzitter dorpsraad), naar het Kampje met toelichting van de nieuwe ontwikkelingen aldaar door de heer Schackman (directeur zorggroep de Vechtstreek). Aansluitend een bezoek aan de bibliotheek met toelichting door de heer De Haan (directeur AVV Bibliotheken) en de Jumbo waar we werden geïnformeerd door de heren Koster (eigenaar) en Goertz (creatieveling waarmee ik binnenkort een afspraak ge maken) over hun plannen met het centrum van Loenen aan de Vecht (de poort van Loenen). In 't Web een grote groep inwoners gesproken over de herinrichting van de straatweg. Hot item blijkt nog altijd de oversteekplaatsen voor fietsers ten noorden en zuiden van het dorp. Gaan we opnieuw aandacht voor vragen bij de provincie.

Rol van betekenis.

Een bijzondere raadsvergadering was het dinsdag 3 maart. Wat een mooi in memoriam voor Henk van Rhee werd er uitgesproken door burgemeester Marc Witteman. Henk heeft in de korte tijd dat hij werkzaam is geweest als wethouder op veel mensen een blijvende indruk gemaakt. Ik voelde mij vereerd met de mogelijkheid om ook kort enige woorden te mogen spreken. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om iets te belichten dat in alle toespraken nog niet aan de orde was geweest, dat het niet altijd even gemakkelijk was en waar het Henk uiteindelijk om te doen was. Je kunt de toespraken bekijken op RTV Stichtse Vecht

RTV Stichtse Vecht maakte gebruik van de mogelijkheid om met de raad in gesprek te gaan, 'Met de raad aan tafel'. Een mogelijkheid overigens waarvan best meer gebruik mag worden gemaakt. Gewoon eens vertellen waar jouw organisatie mee bezig is, welke vragen je bezig houden, welke ideeën je hebt voor de toekomst, zorgen die je met ons zou willen delen. En dat zonder meteen iets van de gemeente nodig te hebben. Maar wel om te laten weten dat je er bent, er toe doet. Maar goed RTV Stichtse Vecht maakte dus gebruik van deze mogelijkheid om de gemeenteraad te winnen voor hun idee van het zijn van een lokale omroep.

De nadruk lag op het multimediale platform en hoe dat de toekomst is voor lokale omroepen. Een centrale plek binnen een gemeente waar inwoners, organisaties, instanties, verenigingen en noem zo maar op hun videoboodschappen aan de bevolking van Stichtse Vecht kunnen delen. Op zich een geweldig mooi medium. Ik heb daar vooral twee vragen bij: 'Wat zijn de kerntaken van lokale omroepen?' en 'Is het een primaire taak van de overheid om een lokale omroep of zaken die daar dicht tegenaan liggen te bekostigen?' Is het in deze tijd, van transitie van taken en verantwoordelijkheden weer terug naar de inwoners, wel passend om een lokale omroep financieel te steunen bovenop de reeds beschikbare rijksbijdrage? Veel stichtingen zoals ook RTV Stichtse Vecht is, draaien op giften van donateurs. Ik begrijp dat aan die mogelijkheid, misschien ook dankzij mijn oproep, nu meer aandacht wordt gegeven.

Vrijdag ben ik met de provinciale fractie van de ChristenUnie wezen fietsen. De gehele tocht liep door het noordwestelijke deel van de provincie. Ik ben rond het middaguur opgestapt in Loenersloot. Via stops bij de familie Griffioen in Loenen, de penitentiaire inrichting in Nieuwersluis, Gunterstein in Breukelen en retraitecentrum De Spil (zie foto) op het landgoed Doornburgh van de Emmauspriorij in Maarssen weer terug naar Maarssenbroek. Wat een mooie plekken heeft onze gemeente toch. Daarvan zijn er die we niet zonder de provincie in stand kunnen houden. Ook daarom is het de moeite waard om te gaan stemmen op 18 maart. Niet alleen met het oog op de eerste kamer. Vooral ook omdat provincie en waterschappen een rol van betekenis spelen in ons huidige bestel.

Achteruit kijken?

Een rustige periode als het gaat om het raadswerk. Geen vergaderingen. Iedereen de tijd om even bij te komen. Maar ook de gelegenheid om tijd en aandacht te besteden aan 'de achterban'. Ik zou zonder (het begrip en de steun van) mijn gezin dit werk niet kunnen doen. Het thuisfront krijgt onwillekeurig wat mee van de belevenissen van een raadslid. Als het druk is of spannend, als de planning wat krap is. Ook zij lezen de kranten op een wat andere manier dan voordat ik raadslid was. Ook zij zijn onwillekeurig wat meer betrokken bij het wel en wee in de gemeente. Het komt regelmatig voor er weinig tijd is voor avondeten of ik voor de zoveelste keer die week niet mee eet. Ik vind het top dat zij mij deze gelegenheid geven om mij dienstbaar te maken voor de Stichtse Vecht.

Maar ook een tijd om even terug te blikken op het afgelopen jaar. Best wel een bewogen jaar. De verkiezingen in maart, een aanslag op je agenda! Voor het eerst een wethouder van de ChristenUnie-SGP in het college, hoe ga ik als fractievoorzitter om met deze nieuwe situatie? Voorzitter van de audit commissie, hoe gaan we daar het verschil maken? Een zeer omvangrijke transitie in het sociaal domein, redden we het op tijd en met voldoende kwaliteit? Het vertrek van Mirjam van 't Veld als burgemeester en dus de zoektocht naar een waarnemend burgemeester en een waardige opvolger, hoe doen we dat in alle vertrouwelijkheid naast het 'gewone' raadswerk? En als je de agenda's van de raadsvergaderingen erop naleest zie je dat er veel is gebeurd. De koopzondagen, Kockengen Waterproof, transities sociaal domein, schuldhulpverlening, locatie raadszaal, fietsbrug in Nigtevecht, snelheid Oostkanaaldijk om zo eens een paar onderwerpen te noemen. Gelukkig een fractie die met je mee denkt en om je denkt. 'Neem jezelf in acht Ike'!

En wat heeft mij nou het meest geraakt het afgelopen jaar? De koopzondagen? We hebben daar als gemeente iets ingeleverd dat we volgens mij niet voldoende op waarde kunnen schatten. Een dag in de week bijzonder houden, anders dan alle andere dagen. De dag die de week kleur kan geven waar dat mogelijk doordeweeks niet is gelukt. En wanneer dat wel is gelukt om dan daarvan nog eens na te genieten, dankbaar voor te zijn. Niet alle vooruitgang is verbetering, niet alle traditie is slecht. De kunst is vast te houden en na te streven wat echt van waarde is. Of de start met onze wethouder? Jammer dat er zoveel wantrouwen bleek te zijn tegenover een man die alleen het goede met deze gemeente en al haar inwoners voor heeft. Politiek, het blijft een uitdaging!

Een boer die achterom kijkt trekt geen rechte voren (Lukas 9:62). Dus vooruit kijken! Wordt ook 2015 een bijzonder jaar? Ik wens u heil en zegen in dit nieuwe jaar!